توکن چیست؟

اگر تاکنون سعی در فراگیری مفاهیمی در مورد بازار بزرگ و جذاب ارزهای دیجیتال کرده باشید حتما با مفاهیم و اصطلاحات گوناگونی آشنا شده‌اید. آگاهی کامل از اصطلاحات و مفاهیمی که در هر بازاری وجود دارند موضوع مهمی است، زیرا در صورت نداشتن اشراف کامل به مسائل پیرامون آن بازار ممکن است دچار اشتباهات و خطاهای گوناگونی شوید. همچنین ممکن است در بررسی بازار و اطلاع از اخبار پیرامون آن دچار مشکل شوید. توکن، کوین و آلت کوین هر یک جزئی از اصطلاحات موجود در بازار رمزارزها هستند و ممکن است در مواردی بجای یکدیگر نیز مورد استفاده قرار گیرند، اما به صورت کلی هر کدام از این موارد به انواع مختلفی از ارزهای دیجیتال اطلاق می‌شوند. در ادامه همراه ما باشید تا به این موضوع بپردازیم که توکن چیست و چه چیز‌هایی سبب متمایز شدن آن از سایر مفاهیم موجود می‌شود.

توکن چیست؟

در ابتدا سراغ اصل مطلب می‌رویم. توکن‌ها دارایی‌های دیجیتالی هستند که روی بلاکچین‌ یک ارز دیجیتال دیگر بنانهاده شده‌اند. شاید کمی سردرگم شده باشید اما بهتر است کمی‌ بیشتر به ماهیت ارزهای دیجیتال بپردازیم تا موضوع قدری بیشتر برای شما روشن شود.

بلاکچین در حقیقت یک دفتر کل دیجیتال است که اطلاعات را در بلوک‌هایی که به هم مرتبط هستند ذخیره می‌کند. این اطلاعات می‌توانند سوابق تراکنش‌ها یا حتی برنامه‌هایی باشند که روی بلاکچین کار می‌کنند که در اصطلاح به آن‌ها «قراردادهای هوشمند» گفته می‌شود. به عنوان مثال، وقتی که تراکنش‌های یک ارز دیجیتال تایید شد، اطلاعات آن‌ها در یک بلاک گروه‌بندی شده و سپس آن بلاک به بلاکچین یا همان زنجیره بلاک‌ها اضافه می‌شود.

هر ارز دیجیتال روی یک بلاکچین ساخته می‌شود. اگر یک ارز دیجیتال بلاکچین اختصاصی خود را نداشته باشد و به جای آن از بلاکچین ارز دیجیتال دیگری استفاده کند، یک توکن در نظر گرفته می‌شود.

تفاوت کوین و توکن ارز دیجیتال چیست؟

یک ارز دیجیتال بسته به اینکه ارز دیجیتال بومی یک بلاکچین باشد یا نه می‌تواند کوین و یا توکن در نظر گرفته شود؛ به عبارت دیگر، کوین‌ها بلاکچین اختصاصی خود را دارند و این در حالی است که این موضوع برای توکن ارز دیجیتال صدق نمی‌کند. برای درک بهتر این موضوع بیاید تا نگاهی به اتریوم بیندازیم. اتریوم چیست؟ یک بلاکچین است و ارزدیجیتال بومی این بلاکچین «اِتر» نام دارد. از آنجایی که اتر بلاکچین اختصاصی خود را دارد، یک کوین در نظر گرفته می‌شود.

یکی از موضوعاتی که اتریوم را از بیشتر پروژه‌های موجود در بازار ارزهای دیجیتال متمایز می‌کند، بلاکچین قابل برنامه‌ریزی آن است. به همین دلیل توسعه دهندگان می‌توانند با استفاده از این قابلیت، ارز دیجیتال خود را خلق کنند. در حقیقت این ارزهای دیجیتال بجای اجرا شدن روی بلاکچین اختصاصی خود، روی بلاکچین اتریوم اجرا می‌شوند و این موضوع آن‌ها را تبدیل به توکن‌های ارز دیجیتال می‌کند. این در حالی است که کریپتوکارنسی‌های پیش از آن مانند بیت کوین از این قابلیت پشتیبانی نمی‌کنند و همین موضوع اتریوم را به دومین پروژه برتر بازار ارزهای دیجیتال کرده است.

حال ممکن است از خود بپرسید برتری کوین به توکن چیست و آیا کوین‌ها گزینه بهتری برای سرمایه گذاری نسبت به توکن‌ها هستند یا نه. به دلیل اینکه ایجاد یک توکن راحت‌تر از کوین است، توکن‌های زیادی وجود دارند که با اهداف کلاه‌برداری ساخته می‌شوند. هرچند این موضوع به این معنی نیست که تمامی توکن‌ها یک سرمایه گذاری آسیب‌زا هستند و یا سرمایه گزاری روی کوین‌ها گزینه خوبی است. توکن‌های زیادی وجود دارند که کاربرد خاص و نوآورانه دارند و در طرف مقابل کوین‌هایی نیز وجود دارند که ارزش خاصی خلق نکرده و یا هیچ مزیت رقابتی نسبت به سایر گزینه‌ها ندارند.

دلیل اهمیت Token چیست؟

با تفاسیری که تا اینجای کار در مورد توکن‌ها داشتیم، شاید از خود بپرسید اهمیت وجود توکن چیست. در پاسخ باید گفت که وجود توکن‌ها باعث می‌شود تا برای ایجاد پروژه‌های جدید نیازی به ساخت یک بلاکچین جدید نباشد چرا که ایجاد یک بلاکچین جدید نیازمند صرف هزینه و وقت زیادی است و استفاده از یک بلاکچین دیگر مي‌تواند این پروسه را بسیار سریع‌تر، ساده‌تر و کم هزینه‌تر کند.

توسعه دهندگانی که قصد دارند تا به توسعه بلاکچین اختصاصی خود برای ایجاد کوین بپردازند با چالش‌های زیادی مواجه خواهند بود. بلاکچین ساخته شده در درجه اول باید توانایی پردازش سریع‌ تراکنش‌ها با هزینه پایین داشته باشد و سپس از نظر امنیتی به اندازه‌ای قوی عمل کند تا احتمال نفوذ هکر‌ها برای سرقت رمز ارز مورد نظر را تا حد ممکن کاهش دهد.

همچنین ساخت یک بلاکچین انتهای این پروسه نبوده و یک کوین جدید نیاز به تایید‌ کننده‌هایی دارند تا به تائید تراکنش‌های بپردازند. از آنجایی که کریپتوکارنسي‌ها غیرمتمرکز هستند، آن‌ها برای ادامه فعالیت نیاز به افرادی دارند تا به تایید کنندگان سیستم تبدیل شده و با قرار دادن قدرت پردازش سخت افزار خود در اختیار شبکه، آن را عملیاتی و امن نگهدارند.

به طور مثال، شبکه بیت کوین تکیه به پروسه ماینینگ بیت کوین دارد اما این شبکه نیاز دارد تا همیشه افرادی از سراسر جهان از دستگاه‌های ماینر استفاده کنند. چالشی که توسعه دهندگان یک کوین جدید با آن مواجه هستند استراتژی جذب افراد برای شرکت در بلاکچین آن‌ها به عنوان تایید کننده است تا در نهایت منجر به افزایش امنیت شبکه و جلوگیری از انجام تراکنش‌های فیک و کلاهبرداری شوند.

پس در انتها راه ‌سریع‌تر که پیش پای توسعه دهندگان وجود دارد استفاده از بلاکچین دیگری است که توسط آن، توکن مربوط به خود را توسعه دهند. استفاده از بلاکچین‌هایی نظیر اتریوم موجب می‌شود که خیال توسعه دهنده از وجود یک سیستم امن برای تایید تراکنش و استفاده از قراردادهای هوشمند راحت باشد.

نحوه کار توکن چیست؟

به عنوان یک ارز دیجیتال، توکن‌ها هم دارایی‌هایی هستند که ارزش مشخصی دارند. آن‌ها معمولا قابل انتقال، خرید و فروش بوده و در کیف پول‌های بلاکچین ذخیره می‌شوند. یک کیف بلاکچین در حقیقت یک برنامه یا دستگاه سخت افزاری است که برای ذخیره ارزهای دیجیتال استفاده می‌شود.

تراکنش‌هایی که با توکن مورد نظر انجام شوند در بلاکچینی که از آن استفاده می‌کند پردازش می‌شود. به عنوان مثال، اگر یک توکن ERC-20 روی بلاکچین اتریوم ساخته شده باشد، تمامی تراکنش‌های آن توکن روی بلاکچین اتریوم پردازش خواهند شد. علاوه‌بر نقش توکن‌ها به عنوان یک ارز می‌توانند به منظور اهداف دیگری نیز استفاده شوند. در ادامه به چند مورد از رایج‌ترین استفاده‌ها از توکن‌ها اشاره می‌کنیم:

• توکن‌های حاکمیتی: توکن حاکمیتی یکی از توکن‌های رمزنگاری شده هستند که به دارنده آن حق رأی در پروژه کریپتوکارنسی مربوطه را می‌دهد. دارندگان این توکن‌ها می‌توانند پیشنهاد‌هایی را ارائه کنند و یا به آن‌ها رأی دهند و به این ترتیب نقشی در آینده آن پروژه کریپتوکارنسی داشته باشند. هرچه دارنده این توکن‌ها مقدار بیشتری از توکن را در اختیار داشته باشد قدرت رأی بیشتری نیز خواهد داشت.
• امور مالی غیرمتمرکز: امور مالی غیر متمرکز (DeFi) اشاره به سیستم مالی جایگزین بر پایه فناوری بلاکچین دارد. به طور مثال بجای دریافت وام از یک وام دهنده می‌توانید توکن‌های خود را به عنوان وثیقه قرار دهید و از یک پلتفرم DeFi وام دریافت کنید. هر پلتفرم DeFi توکن مخصوص خود را دارد که به عنوان ارز رسمی خود از آن استفاده می‌کند.
• پاداش‌های رمزنگاری شده: پلتفرم‌های DeFi که پیش‌تر به آن‌ها اشاره کردیم همگی متکی بر سرمایه‌گذارانی هستند که به سپرده گذاری ارزهای دیجیتال خود در این پروژه‌ها می‌پردازند. در عوض، سرمایه گذاران پاداش‌های خود را با استفاده از ارزهای دیجیتال به عنوان یک مشوق دریافت می‌کنند. این جوایز معمولا به عنوان یک توکن رمزنگاری پرداخت می‌شوند.
• توکن‌های غیرقابل معاوضه (NFT): یک توکن غیرقابل معاوضه NFT یک توکن رمزنگاری شده است که نشان دهنده مالکیت یک دارایی دیجیتال است. اطلاعات مالکیت در توکن کریپتوکارنسی ذخیره می‌شود. از NFTها می‌توان برای نشان دادن صاحب یک تصویر دیجیتال منحصر به فرد، یک GIF یا یک شخصیت در یک بازی ویدئویی آنلاین استفاده کرد.

کلام پایانی

در این مطلب پاسخی به این سوال دادیم که توکن چیست، چه تفاوتی با کوین دارد و چه کاربردهایی دارد. درست است که افراد زیادی این دو اصطلاح را بجای یکدیگر به کار می‌برند اما همانطور که گفته شد، ارز دیجیتالی که بلاکچین اختصاصی خود را نداشته باشد یک توکن است. استفاده از توکن‌ها مخصوصا در زمینه توسعه یک پروژه جدید کریپتوکارنسی اهمیت زیادی برای توسعه دهندگان دارد چرا که می‌تواند به میزان زیادی در وقت و هزینه پیش بردن پروژه‌ها صرفه‌جویی کند. همچنین توکن‌ها همگی یکسان نبوده و جدای از استفاده شدن به عنوان یک ارز دارای ارزش، می‌توانند عملکردهای دیگر مانند اعطای حق رأی در پروژه، تضمین مالکیت بر دارایی‌های دیجیتالی و یا حتی دریافت وام داشته باشند.خدمات این مجموعه شامل خرید و فروش تتر، ووچر پرفکت مانی، دوج کوین و پرفکت مانی بوده که با طراحی محیط کاربری ساده، خرید بیت‌کوین بدون احراز هویت را به کاری راحت و لذت‌بخش تبدیل کرده است.